Dlaczego po polsku, kiedy odliczamy np. czas do startu, mówimy trzy cztery, podczas gdy w większości innych języków (przynajmniej europejskich), mówi się jeden dwa? Będę wdzięczna za wyjaśnienie.
Łączę wyrazy szacunku
Dorota

W punkcie IX.64, dot. odmiany i pisowni nazwisk męskich, znalazłam zapis: „ułatwieniem dla piszących może być możliwość nieodmieniania niektórych nazwisk, dopuszczalna, gdy nazwisko zostanie poprzedzone imieniem (…). Możliwość taka dotyczy głównie nazwisk zakończonych na -e, -o oraz akcentowanych na ostatniej sylabie”. Czy w przypadku nazwiska Wcisło można skorzystać z tego ułatwienia (odmiana daje trudne do wymówienia i śmieszne formy)? Proszę o podanie innych przykładów (Lato, Ziobro itp.).

Szanowni Państwo,
czy istnieją okoliczności, w których zapis wyrażenia rok życia w formie skrótu rż. (czyli niezgodnego z zapisem proponowanym przez słowniki ortograficzne, ale często pojawiającego się w wydawnictwach medycznych) można by uznać za poprawny? Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.
Łączę pozdrowienia
Czytelniczka

Szanowni Państwo,
Chcielibyśmy się dowiedzieć, czy istnieje hierarchia norm podawanych przez różne słowniki. Jako przykład niech posłuży wyraz satysfakcja.
Słownik języka polskiego pod red. Mieczysława Szymczaka (Warszawa 1999, t. 3, s. 171) podaje, że wyraz ten nie ma liczby mnogiej (blm). Nowy słownik ortograficzny oprac. przez Edwarda Polańskiego (Warszawa 2002, s. 698) nie odnotowuje liczby mnogiej. Z kolei Inny słownik języka polskiego pod red. Mirosława Bańko (Warszawa 2000, t. 2, s. 551) podaje wprost: lm: M -cje, D -cji. Wątpliwości nie rozwiewa Nowy słownik poprawnej polszczyzny pod red. Andrzeja Markowskiego (Warszawa 2002, s. 900), który pod hasłem satysfakcja zamieszcza skrót zwykle blm. Nadmienimy tylko, że wszystkie słownik zostały wydane przez PWN. Któremu więc słownikowi należy zaufać? I czy satysfakcja ma liczbę mnogą? Usatysfakcjonuje nas tylko pełna i jednoznaczna odpowiedź.
Pozdrawiamy.
Redakcja historii Gdańskiego Wydawnictwa Oświatowego

Szanowna Poradnio,
zdziwiły mnie rozbieżności w odpowiedziach dotyczące nazw w dopełniaczu. Po pierwsze, nazwiska Nolte [nolti] i Swayze [słejz-i] – zalecone formy to Nolte’ego, Swayze’ego (porada W wymowie -i, w zapisie -e), ale Ibe [ajbi] – Ibego (Odmiana nazwiska Ibe). Po drugie, Niña – Niñi (Niña i Spagna), ale doña – doñii (Doña i Lando).
Uprzejmie proszę o komentarz.
Michał Gniazdowski

Szanowni Państwo,

czy słowa wydra i rozwydrzyć mają powiązanie etymologiczne?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Szanowni Państwo!
Mam ciągłe problemy z użyciem przecinka w zdaniach typu równie… jak… Słowniki nie dość jasno wyjaśniają tę kwestię, ograniczając się do paru przykładów: „Jest równie miła, jak uczynna” (z przecinkiem) i „Jest równie zdolny jak jego ojciec” (bez niego). Podejrzewam, że chodzi o tzw. porównania paralelne, ale nie potrafię rozgryźć, czym różnią się te dwa zdania. Czy zechcieliby Państwo to objaśnić?

Witam serdecznie!
1. Jakiś czas temu w środkach komunikacji miejskiej pojawiły się naklejki o treści: „Proszę, ustąp mi miejsce”. Czy to poprawna forma? Czy może powinno być miejsca?
2. Jak się powinno stopniować przymiotniki czysty (czystszy, czyściejszy) i gęsty (gęstszy, gęściejszy)?
3. Jak brzmi prawidłowa forma mianownika lmn. od rzeczownika postać? Te postacie czy też postaci?

Dzień dobry,
spotkałem się niedawno z informacją, że w Polsce używa się powiedzenia rzuca żabami w przypadku opisywania intensywnych opadów deszczu. Czy takie określenie to jakiś regionalizm? Nigdy go wcześniej nie słyszałem.
Pozdrawiam.

Dzień dobry.
Mam problem z odmianą słowa sam w znaczeniu ‘samodzielnie’.
Przykładowe zdanie, z którym mam trudności: Zamiast dawać wam gotowe odpowiedzi, to chcę wam dać materiały, które pozwolą wam na znalezienie tych odpowiedzi same (?) (zdanie jest skierowane do dwóch dziewczyn).

Czy jest to po prostu wina zdania, które powinno zostać lepiej złożone? Jak odmieniać sam dla różnych osób?

Pozdrawiam.